Piaskownik poziomy

Piaskownik poziomy został wykonany jako dwa równoległe koryta żelbetowe o przekroju prostokątnym z wykonanym w dolnej części korytem piaskowym. W celu zwiększenia skuteczności osadzania piasku do piaskownika doprowadzone jest sprężone powietrze. Na koronie piaskownika na jego zewnętrznych ścianach zabudowany jest zgarniacz piasku typu STEINMANN+ITTIG, na pomoście, którego zabudowane są dwie pompy do ewakuacji piasku. Zgarniacz pracuje w układzie automatycznym. W zależności od potrzeby wybrania większej ilości, co ma miejsce w okresie intensywnych opadów atmosferycznych istnieje możliwość sterowania parametrami pracy zgarniacza w zakresie czasu przejazdu i czasu postoju zgarniacza. Szlam ściekowy pompowany jest do rynny odciekowej zamontowanej na środkowej ścianie piaskownika, którą dopływa do zbiornika odciekowego piasku wybudowanego w pomieszczeniu hali krat skąd po zagęszczeniu wybierany jest przy pomocy czerpaka piasku na przyczepę.

Piaskownik poziomy.

Obiekt ten wymaga czasowej obsługi polegającej na wybraniu nagromadzonego piasku. Obsługa w ciągu zmiany kontroluje pracę pomostu zgarniacza z pompami do usuwania nadmiernego piasku. Podczas jazdy pomostu powinna pracować pompa do usuwania piasku z włączonej do ruchu komory piaskownika. W przypadku stwierdzenia, że pompa nie pracuje (brak wypływu uwodnionego piasku do rynny) należy unieruchomić pomost (wyłączyć zasilanie) w pozycji "spoczynku", wyciągnąć pompę wciągnikiem ręcznym i oczyścić wirnik. Maszynista elektryk powinien sprawdzić układ zasilania i w odwrotnej kolejności uruchomić powtórnie pompę. W celu zapobiegania zatykaniu pomp gromadzonym piaskiem praktyczny cykl automatycznej jazdy pomostu z pompami co 20 min. Usuwanie piasku chwytakiem z boksu piaskowego w zależności od stopnia napełnienia . Raz na zmianę kontrola wypełnienia boksu piaskowego - przy wypełnieniu około 20 cm poniżej okna przelewowego należy zgromadzony piasek usunąć do przyczepy.

Piaskownik poziomy.

Podstawową funkcją piaskownika jest oddzielenie zawiesin mineralnych od organicznych. Zanieczyszczenia mechaniczne , mineralne w zasadzie są niezagniwalne , posiadają większą prędkość opadania niż zawiesiny zagniwalne, organiczne i składają się z cząstek ziarnistych. W ich skład wchodzi żużel, piasek, drobne kamienie, pestki, zmielona kawa itp., które umownie nazywamy piaskiem. Usuwanie piasku ze ścieków zachodzi na piaskownikach i zabezpiecza kolejne obiekty oczyszczalni przed:

• zapychaniem rurociągów,
• ścieraniem mechanicznym elementów pomp, a tym samym ich zużywaniem,
• akumulacją piasku w komorach napowietrzania i w komorach fermentacji, prowadzącą do zmniejszania ich pojemności czynnej.

Prędkość przepływu ścieków w wielkości 0.3 m/s gwarantuje utrzymanie w stanie zawieszenia zawiesin organicznych, dlatego wydzielony piasek jest bardzo czysty. Sprężone powietrze jest wprowadzane do piaskownika za pomocą dyfuzorów w ilości, która nadaje ściekom taką prędkość przydenną, że następuje sedymentacja piasku. W momencie rozruchu piaskownika napowietrzanego maszynista oczyszczalni ścieków powinien włączyć doprowadzenie powietrza zanim komora piaskownika zostanie napełniona, żeby uniknąć zanieczyszczenia dyfuzorów. Piasek nie powinien osadzać się na dyfuzorach , ponieważ utrudnia to ich kontrolę , co również może doprowadzić do uszkodzenia. Jeżeli w piaskowniku pojawią się krótkie wiry, to należy je zredukować poprzez zainstalowanie w komorze zanurzonych poprzecznych lub podłużnych przegród (kierownic) w pobliżu dyfuzorów lub wzdłuż ściany naprzeciw dyfuzorów.

W poniższej tabeli przedstawiono charakterystyczne , zalecane parametry pracy piaskowników przedmuchiwanych.

W związku z tym , że instalacja do usuwania piasku wyposażona jest w wiele części mechanicznych istnieje niebezpieczeństwo występowania częstych usterek i awarii, które wpływają negatywnie na pracę systemu.

Maszynista oczyszczalni ścieków powinien dokładnie zapoznać się z instalacją i oszacować jakie problemy mogą się pojawić . Należy w związku z tym zapoznać się z dokumentacją techniczno - ruchową danego urządzenia. W niżej przedstawionej tabeli przedstawiono najczęściej pojawiające się problemy i ich przyczyny związane z eksploatacją piaskownika.

W bezpośrednim otoczeniu piaskownika możliwa jest korozyjność powietrza, która niekorzystnie wpływa na nieosłonięte przewody elektryczne, czujniki czy rurociągi zasilające. Rurociągi sprężonego powietrza powinny być sprawdzane co najmniej raz w roku pod względem wystąpienia korozji i pęknięć. Segmenty zniekształcone lub zniszczone powinny być wzmocnione lub wymienione. Jeżeli burzliwość przepływu ścieków zmniejsza się, to oznacza to, że dyfuzory muszą być oczyszczone z zawiniętych na nich szmat lub zalegającego żwiru.

W związku z tym , że krata i piaskownik napowietrzany znajdują się na początku ciągu technologicznego oczyszczalni ścieków (stanowią część mechaniczną oczyszczalni ścieków) w pobliżu miejsca , gdzie ścieki doprowadzane są do oczyszczalni niejednokrotnie z dużej odległości istnieje tu niebezpieczeństwo nagromadzenia się trujących i wybuchowych gazów. Palenie tytoniu w tych strefach jest zabronione. Skratki i żwir zawierają mikroorganizmy chorobotwórcze. Dlatego obsługa mająca bezpośredni kontakt z tymi zanieczyszczeniami powinna nosić rękawice i myć każdorazowo ręce mydłem przed spożywaniem posiłków lub paleniem tytoniu w wyznaczonych miejscach.