Podstawowe metody składowania osadów ściekowych

Składowanie osadów ściekowych na odpowiednio zorganizowanych i zabezpieczonych składowiskach jest jedną z podstawowych metod unieszkodliwiania osadów i innych odpadów z oczyszczalni. Wymagania stawiane składowaniu osadów ściekowych nie są w Polsce wystarczająco sprecyzowane pod względem technologicznym, ekologicznym oraz prawnym. Zagadnienie to jest usytuowane pomiędzy problematyką oczyszczania ścieków, a gospodarką odpadami komunalnymi i z tego powodu jest na ogół marginalnie traktowane przez specjalistów obydwu dziedzin.

Fot. 4 Miejska Oczyszczalnia Ścieków w Prudniku - komory osadu czynnego.

Modelowo rozwiązywane były te problemy w Niemczech, gdzie można było zaobserwować ewolucję wymagań stawianych składowaniu osadów. Były one oparte na wynikach badań przemian osadów na składowiskach (i związanych z nimi emisji oraz oddziaływania na środowisko), a także stateczności składowisk.

W Niemczech składowanie osadów ściekowych napotyka na coraz większe trudności związane z brakiem dostępnych składowisk, bardzo wysokimi opłatami za składowanie oraz wprowadzoną instrukcją, praktycznie eliminującą od 2004r. składowanie odpadów organicznych. W Niemczech stosowane są trzy zasadnicze rozwiązania techniczne składowania osadów:

• składowanie osadów odwodnionych i wapnowanych na składowiskach typu mono (dla odpadów jednorodnych);
• składowanie osadów wysuszonych termicznie na składowiskach typu mono;
• składowanie odwodnionych osadów ze stałymi odpadami komunalnymi na składowiskach komunalnych.